Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Matka królów tom I 048.jpeg

na pościel padłszy, dwór odprawił, Cebulkę zostawiając przy sobie.
 — Z listem mnie do waszej królewskiej miłości pan mój posłał, ale pisanie to tajemne jest — odezwał się pisarz.
 — Mówże co w niem, boś ty je pewnie pisał sam — uśmiechnął się król.
 — Boleje książe Witold bardzo, — mówił Cebulka, że w. miłości niebezpieczeństwo grozi.
 Król się podniósł spierając na łokciu, oczyma rzucił do koła.
 — Co? jakie?
 — Od rzymskiego króla — mówił pisarz — bo to pan wielce chytry jest, kłamliwy i obłudny, a cokolwiek czyni, tylko dla siebie, nie dla miłości czyjej.
 — Witold go nie lubi! — wtrącił zadumany Jagiełło — a przecie on mi wielkie ofiarował związki i korzyści.
 — My o tem wszystkiem wiemy — przerwał z poszanowaniem Cebulka — ale jego się najwięcej bać należy, gdy takim dobrym się czyni...
 Książe i o tem słyszał, a wie pewnie, iż rzymski król swatem chciał być.
 Rozśmiał się Jagiełło.
 — Wie Witold wszystko — rzekł — tajemnicy z tego nie robił Zygmunt. Córkę mi był gotów dać, albo wdowę królowę czeską.
 — A w obojgu zdrada tkwiła — dodał Ce-