Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Macocha tom trzeci 173.jpeg

chodź, i w interesie ludzkości obroń ich od rabusiów.
 Niepoczesny jegomość stał przed progiem poprawiając pasa.
 — A jeżeli się uda... tam? spytał, to...
 Elegant spojrzawszy nań, resztę niedopowiedzianą z oczu wyczytał; przystąpił doń blizko i rzekł cicho:
 — Ćwierć procentu... to jest zawsze bardzo piękna sumka!
 — Bardzo piękna sumka, nie przeczę, gładząc nieogoloną od dwóch dni brodę, szepnął niepoczesny; nie ma słowa, lecz i interes też — nieszpetny!
 — Cóż waćpan myślisz, iż dla Tepera tych nędznych trzykroć sto tysięcy czerwonych złotych...
 — Przepraszam pana Salezego, nie są one wcale nędzne, rzekł niepoczesny, nawet dla Teperów... i Szulca.
 Elegant ruszył ramionami.
 — Pół procentu, przebąknął stojący w progu — tam?
 — To się obejdziemy bez tego... zawołał elegant...
 — Do nóg upadam, kłaniając się chłodno dosyć odezwał się niepoczesny; nóżki całuję.
 Już miał wychodzić, gdy komissant za nim poskoczył, spozierając na zegarek:
 — Waćpan jesteś wydrwigrosz... jak to można? jak to można żądać takich datków, gdy my im łaskę robimy?.. gdy wspaniałomyślnie pańską pracę oceniamy i przez wzgląd...
 Wstrzymawszy się w progu, rękę położywszy na klamce, niepoczesny słuchał impetycznej mowy ele-