Strona:PL Józef Czechowicz-Nuta człowiecza 26.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
CO SPŁYWA KU NAM





listek łódeczka żółta opadający motyl
z dębu na czarnorole
teraz dokoła płoty i płoty
drewniane aureole

wieczorem księżycowy srebrnik
wichr węszy
jesienią bywa rzewniej
bo smutek gęstszy
bo znad bałtyku od mgieł włochata
skrzypi sośnina
i w naddniestrzańskich słyszysz winogradach
deszcz zacina

biły tarabany biły tarabany
dobyli surmacze głosu z surm
tupotały pułki turkotały czołgi
u stóp gór
biły tarabany biły tarabany
kołysały łany jasnych ostrz
dudniły armaty tętnili ułani
wojsko szło