Strona:PL Eliza Orzeszkowa-Argonauci tom I 155.jpeg

spokojności miłej zażyjesz, w Lipówce, we własnej chacie... Może my ze Stefkiem co takiego obmyślim, żebyś ty z tego miejskiego błota wylazł.
 Kranicki nie odpowiedział; kobieta mówiła dalej:
 — Od Stefka znowu list miałam...
 Kranicki wyszeptał:
 — Cóż pisze ten poczciwy człowiek?
 Klemensowa zaindyczyła się znowu:
 — A pewno, że poczciwy i niepotrzebnie nazywasz go tak, jakby z łaski, albo drwiąc sobie. Awantura arabska! To mój chrzestny syn tylko, ale lepszy od innych rodzonych... Pisze, że gospodarstwo w Lipówce idzie dobrze, że znowu sto drzewek fruktowych w ogrodzie zasadził, że za dwa, albo tam cztery tygodnie przyjedzie i pieniędzy trochę przywiezie.
 — Pieniędzy! — wyszeptał Kranicki — a to dobrze!
 — Pewno, że dobrze, bo jużby ci ten żyd graty zabrał, żebym ja go raz ze schodów nie zepchnęła, a drugi raz o poczekanie nie uprosiła.
 Zaśmiała się.
 — Zepchnąć łatwiej było, niż uprosić, bo ja silna, a on mały jak komar. No, ale prawiem go w ręce całowała i obiecał czekać... «Dla Kle-