1. Komuna uważa, że są trzy źródła nędzy ludzkiej, zarówno fizycznej, jak moralnej: własność prywatna, państwo i praca przymusowa dla utrzymania życia, że zatem wszechstronne wyzwolenie człowieka wymaga przedewszystkiem i jedynie zniszczenia tych źródeł, zniszczenia własności prywatnej, stawiając na jej miejscu komunistyczne współżycie ludzi, t. j. własność wspólną, zniszczenie państwa jako zorganizowanej siły przymusu i gwałtu nad jednostką, zastępując je przez wolne stowarzyszenia zaspakajające zbiorowe potrzeby ludzi w sposób naturalny, t. j. bez pomocy kodeksu karnego i siły policyjnej, zniszczenie pracy przymusowej przez przyznanie każdemu człowiekowi bezwzględnego prawa do korzystania ze wspólnych bogactw według potrzeb swoich.
2. Komuna uważa, że takie przeinaczenie świata ludz-
- ↑ (Przyp. wyd.). Tytuł powyższy położył w r. 1917 Abramowski na bezimiennym druczku 8 str. w 8° (odbitym w Londynie), zawierającym Zasady i praktykę Komuny, założonej w r. 1901 przez Abramowskiego wśród kolonji studenckiej w Genewie. Druk ten przez zwolenników dość intensywnie kolportowany, dyskutowany był wielokrotnie na różnych posiedzeniach młodzieży. Czynione były próby, aby go użyć za podstawę do reformy instytucyj „Bratnich Pomocy“ wśród młodzieży akademickiej. Porównaj artykuły w „Promieniu“: Jeszcze o położeniu ekonomicznem młodzieży, Kwiecień 1904, podpisany Nowy. Cenzura austrjacka skonfiskowała ustępy cytowane z powyższego statutu (str. 117).
