rzecz, którą uczyniłem w Sylo. (Odrzuciłem ją bowiem, i uczyniłem sobie świątynię gdzie indziej).
„I odrzucę was daleko od siebie, w ten sam sposób w jaki odrzuciłem waszych braci, dzieci Efraimowe. (Odrzucone bez powrotu.) Nie proście tedy za tym ludem”.
Jer. VII, 22: „A na co wam się zda dorzucać ofiarę do ofiary? Kiedy wywiodłem waszych ojców z Egiptu, nie mówiłem im o ofiarach i całopaleniach; nie dałem im w tej mierze żadnego rozkazu, a przepis który im dałem był tego rodzaju: Bądźcie posłuszni i wierni moim nakazom, a będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem. (Dopiero później, kiedy ofiarowali złotemu cielcowi, nakazałem dla siebie ofiary, aby obrócić na dobre zły obyczaj”.)
Jer. VII, 4: „Nie miejcie ufności w kłamliwe słowa tych, którzy wam powiadają: Świątynia pańska, świątynia pańska, świątynia pańska jest.”
Sofonjasz, III, 9: „Dam moje obietnice poganom, iżby wszyscy mi służyli zgodnem ramieniem.” — Ezechjel, XXXVII, 25: „Dawid, sługa mój, będzie wiekuiście książęciem nad nimi.” — Exod., IV, 22: „Izrael jest moim pierworodnym synem”.
Żydzi świadkami Boga. Iz. XLIII, 9: XLIV, 8.
Spełnione proroctwa. — III. R. XIII, 2. — III. R. XXIII, 16. — Joz. VI, XXVI. — III, R. XVI. 34. — Deut. XXIII.
Malach. I, 11. Ofiary żydów potępione, a ofiary pogan (nawet poza Jerozolimą), i we wszystkich miejscach.
Mojżesz przepowiada przed śmiercią powołanie pogan, XXXII, 21, i odtrącenie żydów.
Mojżesz przepowiada, co się ma zdarzyć z każdem pokoleniem.
