Dwóch wojowników, co czynem i słowy
Skupili znowu lud zbłąkany z drogi.[1] —
W stronie, zkąd zefir powstaje łagodny,
Tchnieniem swem młode otwierając listki,
Których zielenią Europa się zdobi,
W pobliżu brzegów, co je tłuką fale,
Poza któremi w dalekiej przestrzeni
Słońce się kryje od śmiertelnych oczu, —
Tam to szczęśliwa leży Kallaroga
Pod wielkiej tarczy opieką, na której
Lew jest nadole i panuje wgórze.[2]
W niej się narodził ten kochanek wierny
Wiary Chrystusa, ten zapaśnik święty,
Dla wrogów srogi, dla swoich łagodny;
A dusza jego zaledwie stworzona,
Pełna już była tak wielkiej potęgi,
Że w łonie matki wieszczką ją zrobiła.[3] —
Gdy zaręczyny między nim i Wiarą
Zawarte były nad krynicą świętą,
Przy czem oboje ślubowali sobie,
Miasto posagu, zbawienie wzajemne;
Ta, co za niego przyrzeczenie dała,
Cudowny owoc oglądała we śnie,
Który miał z niego wyniść i z następców;[4]
I aby w samej imienia budowie
Widocznem było, czem był rzeczywiście,
Anioł ztąd zstąpił, ażeby go nazwał
Od dzierżawczego przymiotnika Tego,
- ↑ Bóg posłał małżonce swojej, Kościołowi, Śgo Franciszka i Śgo Dominika, którzy mieli przykładem swoim i żarliwością zagrzewać chrześcjan, a szczególnie duchowieństwo, do życia zgodnego z zasadami Ewangelji.
- ↑ Śty Dominik był potomkiem sławnej w Hiszpanji rodziny Guzmanów: urodził się w r. 1170 w mieście Callaraga (u starożytnych Calaguris), należącem do króla Kastylji. W herbowej tarczy królów Kastylji, podzielonej na cztery części, są dwie wieże i dwa lwy, które krzyżują się tak, że na jednej połowie tarczy lew jest nad wieżą, w drugiej połowie pod wieżą.
- ↑ Matka Śgo Dominika, kiedy go jeszcze nosiła w łonie swojem, widziała psa białego z czarnem, odmianami i z zapaloną pochodnią w pysku: uważano to za sen proroczy, zwiastujący że Śty Dominik przywdzieje białą sukienkę i będzie żarliwym w wierze.
- ↑ Chrzestna matka Śgo Dominika, widziała go we śnie z gwiazdą na czole i z gwiazdą na tylnej części głowy: miało to znaczyć, że nowo-ochrzczony będzie świecznikiem wiary dla wschodu i zachodu.
