Strona:PL Alighieri Boska komedja 530.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

gromu pociskiem spalił ów rydwan. Szczątki jego stanowią konstellacją wielkiej niedźwiedzicy (Ursa major), która słynie u pospolitego ludu różnych krajów pod imieniem Wozu.
16. Te trzy niewiasty, są to trzy cnoty teologiczne: czerwona — to miłość, zielona — to nadzieja, biała — to wiara.
17. Cztery niewiasty od lewego koła — to cztery cnoty kardynalne: roztropność, sprawiedliwość, męstwo i umiarkowanie. Trzy ostatnie we wszystkiem stosują się do pierwszej, to jest do roztropności, która ma troje oczu na czole, na znak tego że roztropność nie ograniczoną teraźniejszością, ale jeszcze bada przeszłość i wzrok obraca ku przyszłości.
18. Ci dwaj starce są to Łukasz i Paweł Apostołowie. Pawła zwykłe wyobrażają z mieczem, narzędziem śmierci jego, o Łukaszu Paweł wspomina jako o lekarzu (zwolenniku Hippokratesa): „Pozdrawia was Łukasz lekarz najmilszy.“ (List do Koloss. R. IV., w. 14.).
19. Czterej mężowie skromnej postawy, są to, zdaniem niektórych, doktorowie kościoła: Grzegorz Wielki, Hieronim, Ambroży i Augustyn; inni, jak Landino i Vellutelo rozumieją tu Apostołów Jakóba, Piotra, Jana i Judę, jako autorów krótszych listów apostolskich. — Ostatni, samotnie idący, i śpiący, a z twarzą pełną bystrego rozumu starzec, to Śty Jan znowu, jako autor Objawienia (Apokalipsy).
20. Że siedmiu ostatnich w opisanej processji mają wieńce czerwone, znakiem to jest męczeńskiej ich śmierci.
21. To jest, cały pochód zatrzymał się w jednej chwili począwszy od idących przodem sztandarów, czyli siedmiu świeczników.