Nie wiem czy mówił co jeszcze, czy milczał,
Tak już daleko cień odbiegł przed nami;
Lecz to, com słyszał, rad zapamiętałem.
A ten, co w każdej wspierał mnie potrzebie,
Rzekł: „Zwróć się tędy, obacz jak dwaj inni,
Biegąc, lenistwo wyrzutami ćwiczą.[1]“
— „Naród, przed którym rozwarło się morze,
Wymarł (wołali pośledni w tym tłumie),
Pierwej nim Jordan ujrzał syny jego![2]
A ci, co w trudach do końca wyprawy
Z synem Anchiza wytrwać nie umieli,
Podali siebie na życie bez sławy![3]“
Kiedy te cienie były tak daleko,
Że już ich widzieć niepodobna było,
Nowa do łona zapadła mi duma,
Z tej za się różne zrodziły się inne,
A ja, wciąż błądząc od jednej do drugiej,
W końcu zbłąkany zamknąłem powieki...
I tak dumanie w sen się zamieniło.
1. Mniemano za czasów Dantego, że ogień, jako jeden z tak zwanych żywiołów, miał siedlisko główne i pierwotne w sferze księżycowej.
2. Albowiem Beatricze jest symbolem Teologji świętej.
3. W tak zwanych scholach średniowiecznych, duszę lub duch ożywiający jaką istotę, nazywano forma substan-
- ↑ Następują przykłady złych skutków lenistwa i gnuśności.
- ↑ Dla Żydów, uciekających z Egyptu i dążących do Palestyny, rozwarło się morze Czerwone, ale że ci Żydzi nie mieli dosyć ufności w Bogu i leniwi byli w pełnieniu przykazań jego, wymarli więc wszyscy i dopiero ich potomkowie oglądali święte wody Jordanu.
- ↑ Trojańczykowie, którzy płynęli pod dowództwem Eneasza, syna Anchizesa, opuścili wodza swego i osiedl w Sycylji, gdzie też pędzili żywot bezsławny (Virgil. Aeneid. V.).
