Strona:PL Aleksander Brückner-Psałterze polskie do połowy XVI wieku 52.jpeg

69 5 magnificetur wielmożon bądź (uwieliczon flor., powyszon puł.); w 4 zatrzymano euge euge; 6 ego vero egenus ale ia niedostátecżny (ja zaprawdę potrzebizny flor.). 70, 22 lepák (opięć flor. puł.). 23 rozmnożyłeś wielmożność twoię (wielmnostwo flor. fałszywie zamiast wielmostwo puł.) magnificentiam, por. wielmożne rzeczy altissima (wielikości flor. dziwy puł.); 21, 24 in vasis psalmi we sądziech (!) chwały (we sso¦dzech psalmowych flor., wsędoch puł.) 71, 19 qui facit mirabilia solus ienże czyni dźiwy sam jak w puł., et benedictum nomen maiestatis eius... et replebitur maiestate eius błogosłáwione imie wielmostwá iego... y nápełnioná będzie wielmostwem iego etc., taksamo w puł., tylko wielmostwa na drugiem miejscu, w flor. fałszywie wielmnostwa; poniży (uśmierzy); wyspowie (ostrowowie); 72, 1 prostego (prawego); 2 pene effusi sunt gressus mei iákoby wylały sie chody moie, quia zelavi super iniquos iże záźrzałem nád złosćiwymi, lepiej puł., dosłowniej krak. plaga zatrzymuje flor., jak luna i i., krak. puł. zastępują je raną, jak i luny nie mają itd.
 A oto inne próbki przekładu psałterzowego z drugiej połowy XV wieku: impius jest Wróblowi grzesznikiem lub złostnikiem, ale w 1532 r. zawsze jeszcze, jak w flor. i puł., niemiłosćiwy a nawet droga niemiłosiernych (ps. 1); Wróbl ma już liście, list nie spádnie 1532, podle stoków (decursus) wod, wszytki rzeczy (omnia) ktorekolwiek vczyni szczęsne będą; quare fremuerunt (ps. 2) czemu gniewáło sie pogaństwo (a więc nowizna i starzyzna razem, pogani Wróbl) y ludzie myslili próżnośći (jak w puł.), nawet w w. 4 ten sam błąd co w puł.: ten zamiast ien, ale: pan násmiewáć będźie ye, zamiast kraje ziemskie — gránice ziemie (terminos terre); de via iusta z drogi prawej puł. flor. — spráwiedliwey 1532 r. (nieraz taka różnica); in brevi wkrocce (na krotce flor. wrychle puł.); in cubilibus włożach, gdy flor. i puł. nietylko na tem miejscu przebytkami się zadowalają, szukaćie łgárstwá — ale i flor. puł. łżej; que i bona jak zwykle ktore i dobre rzeczy; signatum est lumen jak w puł. náznámionowaná iest, ale światłość nie świeca; in pace inidipsum dormiam w pokoiu wiecznie spać będe, wtem istem flor. puł., społem Wróbl. W 5 ps. verba percipe vbaczy, przystań głosowi intende voci nie fortunne (zaraz niżej przystanę k tobie astabo tibi), ale dla odisti zatrzymano dawne Nienáwidziáłes — poprawka puł. Zawidziałeś (por. zawiść = nienawiść) nie utrzymała się, również nie przyjęto jego częstych usłuchni, posłuchni itp.
 Warto przytoczyć jeszcze kilka argumentów, dowodzących brzmieniem swem złożenia w XV wieku n. p. przy psalmie 71 „Przez ten psalm Dawid modlił sie bogu, áby gi po śmierci iego Sálomoná siná iego potwierdźił w królá Izraelskiego“; 72 „Kiedy odięt był duch