Strona:PL Aleksander Brückner-Psałterze polskie do połowy XVI wieku 48.jpeg

panye strozo¦ vstam mogim y drzwi ogarnyenya (około stania krak.) wargam mogim; 4 niesklaniay szercza mego na słowa zlosczi ku wimowienyu wimowek w grzechoch (w grzeszech krak.). Ażeby zgodność tekstu krakowskiego i Wacławowego (do której niżej jeszcze ważna próbka przystąpi) należycie wyświecić, wypadałoby jeszcze przytoczyć brzmienie odnośnych ustępów z innych psałterzy, czego jednak już nie czynimy.
 Z tego porównania wydania z r. 1532 i tekstu Wacławowego wynika więc dostatecznie, że wydanie owo powtarza tekst dawny, najbliższy (czy identyczny) z Wacławowym i zastępuje nam nowy, całkowity, trzeci tekst średniowieczny, psałterza. Wobec znaczenia, jakiego teraz druk ten nabiera, nie będzie zbyteczne, jeden i drugi szczegół jego językowy jeszcze uwzględnić. I tak zastępuje on „wardęgę“ dawnych tekstów „klusięciem“ (chociaż ma i „dobytek,“) np. 35, 7 kluśiętá iumenta (bydlęta Wróbl, zwierz Puł.) — wyraz, znany już mazowieckim przekładom statutów (oth clyvsząncza iumentum Świętosław 11 itd.). W 33. 8 gustate jeszcze ukuście (skosztujcie Wróbl); 34, 2 weźmi zbroię i szczyt apprehende arma et scutum (broń flor. czyn puł.); 3 effunde frameam et conclude adversus eos qui persequuntur me — weymi siáblę! y skońcży (!!) náprzećywko tym, ktorzi prześladuią mie rżecż duszy (wyymi — krak. nieraz yj przez ej oddaje n. p. omey — omyj, krey = kryj itp. — szablę i zawięzy przeczyw — naprzeciwko ulubiony termin w krak. — tym czo mye gabayo¦, rcy duszy itd. puł. obstąp ty którzy itd. Wróbl); 14 sterilitatem nieplonnosć (ja- łowość puł., flor.). Niekonsekwencja naszych tłumaczy nieraz rażąca; 34. 24 dixerunt euge euge — mówili euge euge. lecz 28 ne dicant euge euge animae nostrae — błogo błogo duszy naszej; 39, 21 ktorzy mowią mnie euge euge. 68, 6 que non rapui tunc exsolvebam = czego nie drapieżyłem tedy płaciłem (jegożem nie brał). Induebar cilicio 34, 15 ale ia gdy sie na mię gniewali (cum mihi molesti essent, tłumaczenie wcale dowolne) obłoczyłem sie włosienicę (wlosieniec Wróbl, pytel flor., dzinia puł.; i ná innem miejscu tłumaczy krak. cilicium przez włosień). 89, 15 tłumaczenie równie dowolne: convertere domine usquequo et deprecabilis esto super servos tuos — obróć sie panie maluczko i gotów bądź ku wysłuchaniu nad sługami twymi (o. s. gospodnie i dokądto flor. itd.). Ponieważ u nas powszechnie puryści twierdzą, że zaglądnąć, oglądnąć itp. złożenia nie polskie, nie zawadzi przytoczyć ps. 101, w. 20 quia prospexit de excelso sancto suo dominus de coelo in terram aspexit. — Iże pogladnął z wysokości świętej swoiej, pan z nieba na ziemię weźrzał (Wróbl oba czasowniki przez weźrzał tłumaczy, toż flor.). 126, 3 vanum est vobis ante lucem surgere surgite