Strona:PL Agaton Giller-Opisanie zabajkalskiej krainy w Syberyi t. 1 130.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

mówiłem. Ciekawą byłaby historya ich handlowej działalności w Dauryi, rzuciłaby wiele charakterystycznego światła na stan tej krainy w pierwszej połowie XIX. w. Niewiele jednak obeznany jestem z tą działalnością i dla tego ograniczam się co do Kandyńskich na powyższej wzmiance.
W Biankinie trakt z Czyty zwraca na prawo do Nerczyńskiego Zawodu, trakt zaś amurski prowadzi po Szyłce. Kto chce udać się w tę stronę, musi siąść tu na statek i popłynąć rzeką, lub konno odbywać podróż wzdłuż rzeki po dróżkach i ścieżkach wijących się nad przepaściami, po trudno dostępnych dla koni górach; powozem lub bryczką po tych drogach niepodobno przejechać.
Z Biankiny wypłynęliśmy w czasie niknięcia rannej mgły; słońce coraz więcej ją przenika, wiatr gna w góry, skłębia, skupia i wreszcie zdziera uprzykrzoną zasłonę z okolicy. Dzisiejszy poranek był zimny i wietrzny, zwarzył liście i powlókł je czerwono-żółto-brunatną barwą. Jaskrawe te barwy niemają w sobie ciepła; są one zimne, mdłe i nie rażą oka. Brzozy ze skał zrzucają liście, wiatr i zimno niby starość szpeci je i obnaża, jeden listek jako ostatni ślad piękności, pognany został za kłębem mgły, wałęsającym się od rana między drzewami.
Niemasz przyjemniejszej podróży nad żeglugę rzeką, której brzegi wspaniale są ubrane. Wijąc się jej korytem, płynąc od skały do skały, jak w panoramie coraz nowe i innej piękności widzisz obrazy. Nieutrudzony fizycznie, spoglądasz okiem nieznużonem i świeżem, a czy to na góry, czy na rośliny, ptastwo, czy też spojrzysz na rybkę, co plusnęła przy twoim statku, zawsze się czegoś nauczysz, coś nowego spostrzeżesz.
Brzegom Szyłki do tego, żeby były zupełnie pięknemi, brak jest tylko zamków, kościołów, ruin i miast. Bez pracy ludzkiej, natura jest piękną jak myśl w kołysce, jak dźwięk w pieczarze, rodzący niezrozumiałe i niedające się określić wrażenie. Dzieła Boga są tak wielkie w swojej piękności, iż całości jej żaden człowiek nie obejmie. Poznajemy piękności stworzenia cząstkowo, obnażając i badając każdy szczegół z osobna, lecz ich ogólnej piękności poznać nie