Strona:PL Agaton Giller-Opisanie zabajkalskiej krainy w Syberyi t. 1 119.jpeg

pów na 10,000 lub 5,000 towarów, wielu posiada tylko długi i towary na kredyt udzielone.
 Żydzi w Nerczyńsku trudnią się kramarstwem i nie źle im powodzi się. Wszyscy są z Polski wysłani za różne przestępstwa, tylko nie polityczne.
 Mieszczanie trudnią się rolnictwem i uprawą tytoniu. Tytoniu zbierają rocznie do 5,000 pudów. Pud na miejscu w jesieni kosztuje 1 rs., zimą i latem 1 i ½ a nawet 2 i ½ rs.
 W czasie, który upłynął pomiędzy pierwszym a powtórnym moim pobytem w Nerczyńsku, ruch handlowy i ruch ludności w mieście zmniejszył się z powodu przeniesienia stolicy powiatu do Czyty. Dzisiaj prócz policyi, magistratu, biura pocztowego i więzienia niema innych magistratur w Nerczyńsku. Słychać, że i załoga wojskowa opuszcza Nerczyńsk. W niej jest kilku jeńców polskich z 1831. roku; nazwiska ich wymieniłem opisując Czytę. Mieszka tu jeszcze jeden jeniec polski z 1812. roku niejaki Rzeźnicki. Zabrany do niewoli, długo służyć musiał w syberyjskich batalionach i dopiero przed kilkunastu laty otrzymał dymisyę. Niezapomniał mówić po polsku, ale już zdziecinniał od starości i pochylił się ku ziemi. Stary, wytarty płaszcz żołnierski okrywa szczupłą jego figurę, na którą nikt niezwraca uwagi. Ożenił się tu przed wielu laty i ma swoją własną chałupkę.
 W Nerczyńsku są trzy szkoły: elementarna, powiatowa i duchowna. Szkoła powiatowa posiada trzy klasy i czterech nauczycieli; nauki wykładają w niej elementarne, uczniowie nie noszą mundurów.
 W szkole duchownej sposobi się młodzież na djaczków i przygotowuje do seminaryum duchownego w Irkucku; uczniów obecnie jest 70. Czterech nauczycieli wykładają w niej języki: moskiewski, cerkiewny, łaciński, grecki i mongolski, uczą prócz tego arytmetyki, geografii, historyi świętej i religii.
 Za miastem na piaszczystym pagórku bielą się groby starego cmentarza. Piasek rozwiał niektóre mogiły i porozrzucał kości. Tutaj sterczą białe golenie, obok wala się