Strona:PL Agaton Giller-Opisanie zabajkalskiej krainy w Syberyi t. 1 112.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
IV.
Położenie Nerczyńska. — Rzeka Nercza. — Historya Nerczyńska. — Statystyka Nerczyńska. — Baty na grobie. — Protojerej. — Kupcy. — Botanicy. — Szkoły. — Cmentarze. — Partya aresztantów i dwaj z Polski młodzieńcy. — Polacy zmarli w Nerczyńsku. — Góry. — Barszczówka. — Jeszcze wody mineralne. — Kupcy Kandyńscy. — Jesień i piękność natury bez historyi człowieka. — Stretieńsk. — Zdegradowany oficer. — Powrót kozaka z koronacyi. — Charakterystyka Moskali. — Poszukiwanie J. Franklina w Syberyi. — Kozacy biją oficerów liniowych.

Miasto Nerczyńsk położone jest pod 51° 58′ szerokości a 134° 15′ długości geograficznej od Ferro. Zbudowane jest w szerokiej i obfitującej w łąki dolinie, na lewem piaszczystem wybrzeżu Nerczy. Okolice miasta są wcale przyjemne: na błoniach snuje się wężykowato rzeka, nad nią i na górach bezleśnych rośnie wiele kwiatów i mnóstwo jest ptaków. W blizkości wspaniała Szyłka a nad nią monastyr uśpieński, do którego mieszkańcy miasta robią wycieczki spacerowe. Klimat jest tu równie surowy jak i w reszcie Dauryi. Nercza[1] pod miastem puszcza zwykle około 23. kwietnia (to jest około 5. maja nowego stylu), zamarza zaś

  1. W wierzchowiskach swoich Nercza płynie równoodlegle od głównego Jabłonowego pasma ze wschodu na zachód, potem zawraca na południe. Wpadają do niej za prawej strony rzeczki Uldurga, Ola i Chiła i mnóstwo górskich potoków, z lewej Nerczugan. W średnim i dolnym biegu na jej brzegach położone są następne wsie: Kykir. Akima, Ziulzińsk, Krupiańsk, Olińsk, Kangilsk, Torgińsk, Bronikowa, Kumakińsk, Nerczyńsk nowy i stary. Kraj, przez który Nercza przechodzi u Jabłonowych gór, jest niezaludniony, wszędzie jednak może dać kawał chleba człowiekowi, a znaczna jego przestrzeń zdolna jest do uprawy rolnej. Bory i lasy, szczególniej w wierzchowiskach Nerczy, ogromne.