Strona:Opis Lublina (Zieliński Władysław) 068.jpg

do Kaniowa z daleka tylko widział zamek Lubelski, wtedy już bardzo podobny do ruiny. Starostowie Lubelscy, mimo wielkiéj oprawy jaką posiadali, mało dbali o utrzymanie zamku, więcéj zajęci sprawami publicznemi i frymarką niż spełnianiem obowiązków, które na nich prawo nakładało. R. 1826 z rozporządzenia Namiestnika księcia Zajączka kazano go z gruntu odrestaurować. Przerobiono go zatem w tym kształcie jak go dziś widzimy. Styl zamku dzisiejszego ma być niby gotycki.
 Z obrazu znajdującego się w zakrystyi OO. Dominikanów sądzić możemy, jaką była struktura zamku w r. 1710 i z tego też obrazu przekonywamy się, iż dzisiejszy zamek najmniejszego niema podobieństwa do ówczesnego. Z całego starożytnego gmachu pozostał tylko kościół Św. Trójcy w strukturze pierwotnéj i wieża, aczkolwiek wielce przekształcona; z baszty téj prześliczny przedstawia się widok na rozległą okolicę. Wieża zamkowa służyła za więzienie dla szlachty in turri et in fundo na górze za mniejsze przewinienia, a za większe w lochu tak głębokim jak wysoką jest sama wieża. Zamek Lubelski jest dzisiaj własnością rządu; tu mieszczą się więzienia kryminalne i poprawcze, oraz warsztaty więzienne, mieszkanie nadzorcy i służby więziennéj. Zamek i kaplicę zamkową zwiedzić można każdodziennie za piśmiennem pozwoleniem wydanem przez prezesa sądu kryminalnego. Archiwum akt grodz-