Goście płyną a płyną... Jestto długi szereg brunetek, blondynek i rudych, — chociaż ten kolor włosów zaczyna już wychodzić z mody. Pewien niepokój mię ogarnia.... Czy Francuzki nie brzydną czasem? Trzeba to zbadać. Pomiędzy temi pięknemi kobietami, najpiękniejsze są: amerykanki, wiedeńki, angielki, szwedki... Gdyby wypadło dawać premia, francuzki byłyby pobite, zupełnie pobite.
Z pośród tych zachwycających cudzoziemek, kilka należało do ciała dyplomatycznego.
Zwróciłem uwagę ministra spraw zagranicznych, na ten fakt; nie jest on bez znaczenia. Europę reprezentują w Paryżu czarujące kobiety. Czy Respublika myśli wysyłać ładne republikanki za granicę? Odpowiada, że nie; że ministrowi przedewszystkiem idzie o to, żeby posady zagraniczne obejmowane były przez młodzieńców zacnych, poważnie zapatrujących się na rzeczy i pracowitych. Wymaga się od nich wartości wewnętrznej... jednakże jest to dziś bardzo podrzędnym warunkiem w karyerze dyplomatycznej. Odkąd nastały telegrafy, ambasador stracił znaczenie; a jeśli ambasador jest zerem, to czemże są jego attachés?
Dawniej, gdy zamiana listów pomiędzy Paryżem a Petersburgiem lub Paryżem a Waszyngtonem trwała kilka tygodni lub miesięcy, ambasador był zmuszony, od czasu do czasu, rządzić się własnemi ideami. Dziś jest to niepotrzebne: jeden tylko człowiek rozważa, postanawia i wygłasza wyroki, mianowicie — minister. Jeden z naszych ambasadorów telegrafuje do niego:
Strona:Nowelle (Halévy) 53.jpg
Ta strona została uwierzytelniona.
_53.jpg&oldid=1996960){kind=link}