Ta strona została przepisana.
dno ztąd listy przesyłać; gdy sądziłem, że już dwa listy moje z 29 i 23 b. m. bezpiecznie przeszły, powrócili Kuryerowie bez listów, które im odebrano; ale posyłam powtórnie duplikata, ażebyś W. M. miał wiadomość o tém co w nich pisałem. Z najpokorniejszem uszanowaniem całuję ręce Jego[1].
Z Lelowa[2] 29 Stycznia 1588 r.
- ↑ Szczegółowych opisów Bitwy Byczyńskiéj mamy wiele ciekawych w spółczesnych Dziejach Heidensteina str. 280 i nastep. i Brutego, domniemanego autora dziełka wydanego przez Ciampi: Rerum Polonicarum ab excessu Stephani Regis. str. 73—85; także w Bielskiego ciągu dalszym, w wydaniu Sobieszczańskiego s. 86—92; w Mrówce Poznańskiéj na r. 1821 T. II. str. 169; a zwłaszcza w Ambrożego Grabowskiego Starożytnościach Polskich T I. str. 74—84, gdzie nawet umieszczony jest list Kanclerza Zamoyskiego do Króla z pola bitwy, nazajutrz t. j. 25 Stycznia 1588 r. pisany. Dzięki uprzejmości uczonego Professora Krakowskiego Zygmunta Helcla, możemy tu dołączyć dwa listy Kanclerza Zamoyskiego do Króla, w wigilią bitwy Byczyńskiéj pisane, a trzeci do Panów Rad Koronnych; na zajutrz po bitwie, w tych samych niemal wyrazach, co list do Króla, w Starożytnościach Polskich umieszczony. Dajemy tu tłumaczenie polskie listów, a text łaciński w Doddatku VII.
I.
Najjaśniejszy i Miłościwy Królu!Polecam wierne służby moje miłościwej łasce W. K. Mości, życząc Jéj dobrego zdrowia, i szczęśliwe przez lat
- ↑
_113.jpg&oldid=1968357){kind=link}