Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No260 p2 col2.png

 Graf d’Angelis nie wyglądał jednakże na widmo.
 Ubrany był z wyszukaną starannością, a fizyognomię miał spokojną i uśmiechniętą, fizyognomię człowieka najzupełniej szczęśliwego.
 Czarny garnitur, sporządzony przez jednego z najpierwszych widocznie krawców paryzkich, uwydatniał zgrabne jego kształty, bielizna była śnieżnej białości, na ręku zgrabne rękawiczki, pod lewą pachą wsunięty z gracyą szapoklak.
 Pan de Beuzeval — dżentelmen najczystszej krwi — wydawał się ciężkim i prawie niezgrabnym, obok ex-kasyera Jakóba Lefevre.
 Obaj panowie szli wolno przez salon w kierunku markizy.
 Baron podawał rękę w prawo i w lewo, i przedstawiał znajomym pomerańczyka.
 Swoboda tego ostatniego, świadczyła, iż był doskonale obyty ze światem arystokratycznym.
 — Kochany baronie — rzekł Vogel do barona, zatrzymując go na chwilę — zdaje mi się, że poznaje tę piękną damę, siedzącą obok pani de Simeuse... Niestety, mam wzrok krótki, a nie mogę posługiwać się lornetką... Może się mylę zatem...
 — Nie! nie mylisz się, panie hrabio.. Ta piękna osoba, jest rzeczywiście panią de Rochegude... Czarująco wygląda, ale jest dziwnie blada... Może cierpiąca.
 — Przedstawisz mnie pan, wszak prawda?...
 — Najchętniej, ale jak już mówiłem, hrabina nie przyjmuje żadnego mężczyzny, gdy męża niema w Paryżu.