Mądrości! która z ust Bożych wypływasz (1838)
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Mądrości! która z ust Bożych wypływasz |
Pochodzenie | Śpiewnik kościelny |
Redaktor | Michał Marcin Mioduszewski |
Data wyd. | 1838 |
Druk | Stanisław Gieszkowski |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały rozdział Pieśni adwentowe I |
Indeks stron |
Siedm Antyfon Adwentowych.
![\new Voice="melodia" {
\relative c'
{\clef tenor
\key f \major
\time 4/4
f2 e4 c4 |
d2 c2 |
a4 bes4 c4. bes8 |
\stemUp a4( g4) f2 \bar ":|"
\break
f2 g4 a4 |
bes4( a4) g2 |
f4 g4 a4 f4 |
\stemDown c'4 (d4) c2 |
\break
\stemUp f,2 g4 a4 |
bes4. (a8 g2) |
f2 r2 \bar "|."
} }
\addlyrics { \small {
<<
{ Mą -- dro -- ści! któ -- ra z__ust Bo -- żych wy -- pły -- wasz, }
\new Lyrics = "drugiWers"
\with { alignBelowContext = #"firstVerse" } {
\set associatedVoice = "melodia"
Wszy -- stko u -- rzą -- dzasz, zew -- sząd cel do -- by -- wasz:
}
>>
Przy -- bądź i na -- ucz nas dróg roz -- trop -- no -- ści,
Wiecz -- na mą -- dro -- ści.
}
}](http://upload.wikimedia.org/score/k/y/kyeous2e1c5htmsst0g64phyzul0to9/kyeous2e.png)
O Sapientia!
Mądrości! która z ust Bożych wypływasz,
Wszystko urządzasz, zewsząd cel dobywasz:
Przybądź i naucz nas dróg roztropności,
Wieczna mądrości.
O Adonai!
O Adonai! Wodzu Izraela,
Coś go wybawił z rąk nieprzyjaciela:
Przybądź upadłym pod ciężkiem brzemieniem,
Z silnem ramieniem.
O Radix!
Korzeniu Jesse! tyś chorągwią ludów,
Zamilkną króle na widok twych cudów:
Przybądź i pospiesz, użal się złej doli,
Wybaw z niewoli.
O Clavis!
Kluczu Dawidów! Izraela Boże!
Co ty otworzysz, nikt zamknąć nie może:
Przybądź a wywiedź mocą twej prawicy,
Więźniów z ciemnicy.
O Oriens!
O wschodzie ranny! światło wiekuiste,
Sprawiedliwości słońce promieniste:
Przybądź i oświeć w ciemnościach siedzące,
Nędznych tysiące.
O Rex!
Królu narodów! tyś ich upragnieniem,
Tyś jest węgielnym jedności kamieniem:
Przybądź, niech człowiek przez ciebie stworzony
Będzie zbawiony.
O Emmanuel!
Emmanuelu! Królu! Prawodawco!
Oczekiwanie narodów i zbawco:
Przybądź i nasze wysłuchaj wołanie,
Boże! nasz Panie.
W czterotysiącznej utęschnienia nocy,
Patryarchowie, Króle i Prorocy,
I naród wszystek takie głosy wznosił,
O zbawcę prosił.
Też głosy wznosim dziś w kościele nowym,
W czteroniedzielnym czasie Adwentowym:
Pamiętni skutków upadku ciężkiego
Adamowego.
Ty coś z szatańskiej wykupił nas ręki,
O Chryste! przyjmij cześć naszą i dzięki:
Daj twój obchodzić w czystości sumienia
Dzień narodzenia.
Zobacz też
[edytuj]- Mądrości! która z ust Bożych wypływasz w zbiorze Kantyczki.
![Znak domeny publicznej](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/62/PD-icon.svg/40px-PD-icon.svg.png)