Zwycięzca (powieść)/Część czwarta

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jerzy Żuławski
Tytuł	Zwycięzca
Wydawca	Gebethner i Wolff
Data wyd.	1910
Miejsce wyd.	Kraków — Warszawa
Źródło	skany na Commons
Inne	Cała część czwarta; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

CZĘŚĆ CZWARTA

Trzy są na Księżycu relacje o śmierci człowieka, zwanego niegdyś Zwycięzcą, który przybył niewiadomo skąd, za czasów arcykapłana Malahudy, a za rządów następcy jego Elema publicznie był stracony. Pierwsza z tych relacji — i zdaje się najstarsza, pochodzi z czasów, kiedy rządził Sewin, który, kazawszy udusić poprzednika swego Elema, objął był po nim stolec arcykapłański. Wówczas pamięć Zwycięzcy nie była jeszcze święta, ponieważ Sewin dopiero pod koniec dni swego panowania nakazał go czcić jako proroka i męczennika.

Relacja druga, znacznie późniejsza, spisana była przez historyka Omilkę, znakomitego uczonego, który przez długi czas był przewodniczącym Bractwa Prawdy.
Co do trzeciej relacji zdania są podzielone: niektórzy przypisują jej wiek nader poważny, utrzymując, że jest ona dziełem jednego z przyjaciół i uczniów straconego Zwycięzcy; inni natomiast sądzą, iż powstała ona w czasach nowszych, z podań i legend, ustnie przez pokolenia przekazywanych.
Wszystkie te trzy relacje zgadzają się mniej więcej w opisie wydarzeń, towarzyszących śmierci człowieka, zwanego Zwycięzcą, różnią się jednak tak niezmiernie w poglądach na samą jego osobę, że uważamy za stosowne wszystkie trzy tutaj przytoczyć, żadnej zresztą co do wagi nie dając od siebie pierwszeństwa.
Z chronologicznego porządku wysuwa się naprzód opowiadanie z czasów pierwszej połowy panowania arcykapłana Sewina:

I.	OPOWIEŚĆ PRAWDZIWA O SROMOTNEM STRACENIU NIECNEGO ZBRODNIARZA, KTÓRY SIE MIENIŁ BYĆ ZAPOWIEDZIANYM PRZEZ PROROKÓW ZWYCIĘZCĄ I ZA SZALBIERSTWO SWOJE SROGĄ A ZASŁUŻONA PONIÓSŁ KARĘ
II.	Z DZIEŁA PROF. OMILKI, HISTORYKA, USTĘP DOTYCZĄCY DZIEJÓW T. ZW. ZWYCIĘZCY
III.	POSŁANIE DO BRACI, GDZIEKOLWIEK BY ONI NIE BYLI, Z WIEŚCIĄ DOBRĄ O ZWYCIĘZCY, KTÓRY ŻYŁ MIĘDZY NAMI

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jerzy Żuławski.