Zmarły człowiecze! z tobą (1904)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Zmarły człowiecze! z tobą
Pochodzenie Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych
Redaktor Karol Miarka
Wydawca Karol Miarka
Data wyd. 1904
Miejsce wyd. Mikołów — Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały dział IV
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

PIEŚŃ  4.

Zmarły człowiecze! z tobą się żegnamy, * Przyjmij dar smutny, który ci składamy: * Trochę na grób twój porzuconej gliny * Od twych przyjaciół, sąsiadów, rodziny.

Powracasz w ziemię, co matką twą była, * Teraz cię strawi, niedawno żywiła, * Tak droga każda, którą na śmierć wodzi, * Na ten ubity gościniec wychodzi.

Nie długo, bracie! (siostro) ! z tobą się ujrzymy, * Jużeś tam doszedł (doszła), my jeszcze idziemy, * Trzeba ci było odpocząć po biegu, * Ty wstaniesz, boś tu tylko na noclegu.

Boże! ten zmarły w domu Twym przebywał, * U stołu Twego jadał, Ciebie wzywał, * Na Twej litości polegał bezpieczny, * Daj duszy jego odpoczynek wieczny. Amen.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Karol Miarka (syn).