Zielnik lekarski/111
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Zielnik lekarski |
Podtytuł | Zastosowanie, opis botaniczny i uprawa najważniejszych polskich roślin lekarskich |
Wydawca | Księgarnia J. Przeworskiego |
Data wyd. | 1938 |
Druk | Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron | |
Galeria grafik w Wikimedia Commons |
B. — Krzewina o cienkich, dołem ścielących się, górą wzniesionych łodygach, gęsto owłosionych, dorastających od 10 do 30 cm wysokości. Liście małe, jajowate, karbowane, tępe, nieco skórzaste, ciemnozielone z odcieniem czerwonym przypominają kształtem liście dębiny (stąd nazwa po grecku: chamaedris znaczy „przyziemny dąb“). Kwiaty cieliste, różowe aż do purpurowych, zebrane w kłosokształtnym kwiatostanie. Zapach słabo balsamiczny, smak gorzki.
ROŚNIE na słonecznych wzgórzach, po suchych kamienistych wzgórkach.
UPRAWIA SIĘ najlepiej na ziemi suchej, piaszczysto-gliniastej. Mnoży się z nasion albo z podziału krzaczków. Siać w jesieni w rowki co 25 cm.
KWITNIE w lipcu i sierpniu.
ZBIERA SIĘ gałązki z liśćmi i kwiatami w czasie kwitnienia, suszy się w cieniu i przewiewie; przechowywać w zamkniętych naczyniach.
SKŁADNIKI: Gorzknik wyciągowy, olejek lotny.
DZIAŁA pobudzająco na przemianę materii, moczopędnie, pokrzepiająco.
UŻYTEK. Pije się napar przy gośćcu (reumatyzmie) i podagrze, nieżycie (katarze) odbytnicy, żółtaczce, od kaszlu i kataru; przy wstrzymaniu odpływów miesięcznych stosuje się odwar z miodem. Świeże ziele używane jest jako środek na rany.
CENA: 100 kg ziela (Herba Chamaedryos) 50 zł.