Przejdź do zawartości

Zając na ubogiego kmiotka

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Mikołaj Rej
Tytuł Zając na ubogiego kmiotka
Rozdział Zwierzyniec
Pochodzenie Mikołaja Reja wybór pism wierszem i prozą
Wydawca E. Wende i S-ka
Data wyd. 1914
Druk Rubieszewski i Wrotnowski
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

16. (XC).
Zając na ubogiego kmiotka.

Zajączek, jako kmiotek, iż ma kąsek mięsa,
Więc go goni, kto potka, choć nie krzyw ni kęsa.
Także[1] ubogi kmiotek: drapie go, co żywo[2]:
Daj panu czynsz, paniej gęś, staroście na piwo!

A snadź, by ich nie skubli, więcej by ich mieli,
Bo i ci nam przez zimę ledwe przesiedzieli.
I zajączków gdyby tak nie często gonili,
Każdyby ich więcej miał, by sie rozrodzili.





  1. tak samo.
  2. co żyje, każdy.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Rej.