Zaświadczże mi (Konopnicka, 1915)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Maria Konopnicka
Tytuł Zaświadczże mi
Pochodzenie Poezye wydanie zupełne, krytyczne tom II
Wydawca Gebethner i Wolf
Data wyd. 1915
Druk W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa, Lublin, Łódź, Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tom II
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Uwagi Inne wydania
Indeks stron
XIII.

Zaświadczże mi, nocko jasna,
Gwiazdy swojemi, swojemi,
Żem ja się nie skarżył w smutku
Ludziom na ziemi!

Ni sąsiadom, ni wójtowi,
Ni panu w dworze, oj, w dworze,
Jeno wiatrom, co kołyszą
Wody w jeziorze!

Jeno temu zadumaniu,
Co z rosą płynie, oj, płynie,
Jeno onej gwiaździe bożej
W cichej godzinie!

Jeno onym dziwnym szumom
Z czarnego boru, oj, boru,
Jeno sinym tym tumanom,
We mgłach wieczoru!

Anim w dzień wyrzekał kiedy
Przed chaty progiem, oj progiem,
Jenom z tobą, nocko, płakał
W cieniu, przed Bogiem!




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Maria Konopnicka.