Z ziemi polskiej do chińskiej: etnobotaniczne badania nad użytkowaniem dzikich roślin jadalnych w wybranych krajach Eurazji
| <<< Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Z ziemi polskiej do chińskiej | |
| Podtytuł | Etnobotaniczne badania nad użytkowaniem dzikich roślin jadalnych w wybranych krajach Eurazji | |
| Pochodzenie | Etnobiologia Polska | |
| Redaktor | Łukasz Łuczaj | |
| Wydawca | AHA | |
| Data wyd. | 2012 | |
| Miejsce wyd. | Wojaszówka | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
| |
| ||
| Indeks stron | ||
Celem wystąpienia jest przedstawienie perspektyw badań nad użytkowaniem dziko rosnących roślin jadalnych w różnych krajach Eurazji. W wielu krajach europejskich, takich jak Polska, Słowacja czy Austria, użytkowanie dzikich roślin jadalnych jest obecnie bardzo nikłe, ograniczone do pospolitych owoców czy pojedynczych gatunków liściowych np.
szczawiu. W krajach tych wciąż jednak możliwe są badania nad pamięcią dawnego użytkowania roślin, badania archiwalne czy badania nad użytkowaniem roślin przez emigrantów z innych krajów lub przez kręgi zainteresowane „zdrową żywością”.
Olbrzymie perspektywy dokumentacji bogatych tradycji używania dzikich roślin istnieją wciąż na Bałkanach, Kaukazie i w Azji Wschodniej. W wielu krajach z tych obszarów nie działa nawet jeden etnobotanik!
W roku 2011 autor, przy współpracy z profesorem Yongxiang Kang z Uniwersytetu Rolniczo-Leśnego z Yangling (prowincja Shanxi, Chiny środkowe) i Sebastianem Cebulą, rozpoczął badania nad wykorzystaniem dzikich roślin jadalnych w górach Qinling. W pierwszym roku badań zaledwie w trzech wioskach zanotowano wykorzystanie pokarmowe przynajmniej 80 gatunków dzikich roślin, z których kilkanaście jest serwowanych w miejscowych restauracjach serwujących dania dla turystów. Niektóre z nich to rośliny uznawane w Europie za rośliny trujące. Większość roślin pokarmowych to warzywa liściowe, zarówno rośliny leśne, jak i chwasty polne. Zwykle przyrządzane są smażone na oleju z czosnkiem lub dodawane do zupy z makaronem. Najczęściej jadane dzikie warzywa to Chenopodium album, Staphylea holocarpa, Helwingia japonica i Pteridium aquilinum. Dzikie warzywa są suszone w wielkich ilościach na jesień i zimę, w związku z posiadaniem ich zapasów jadane są przez cały rok. Ludność gór Qinling, podobnie jak wielu innych miejsc w Chinach, prezentuje przypuszczalnie jeden z najwyższych poziomów herbofilii na kuli ziemskiej.
Dodatkowe informacje o autorach i źródle znajdują się na stronie dyskusji.