Złota jesień (Gałuszka, 1932)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Józef Gałuszka
Tytuł	Złota jesień
Pochodzenie	Cienie orłów
Data wydania	1932
Wydawnictwo	Gebethner i Wolff
Druk	Drukarnia Polska w Krakowie
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skan na Commons
Inne	Pobierz jako: Cały zbiór; Pobierz jako:
	Indeks stron

ZŁOTA JESIEŃ

Nasiąkam gorzką, rdzawą trucizną złotej jesieni
jak gąbka napojona żółci goryczą i octem,
wydźwignięta na trzcinie ku krzyżowi w zenit
pod Chrystusowe usta: dojrzałe w śmierci owoce.

Szloch wichru w zżółkłych liściach, w ciemnych koralach jarzębin
woła ku martwym drogom: twarz zwraca ku dniom wczorajszym.
Bełkot podziemnych źródeł zasłyszysz z trwogą od głębin:
miot gwiazd w znużone oczy zimną wiecznością cię straszy.

Z ciszy przemijać wiecznych: z szelestu zeschniętych liści,
z lasów na horyzontach, które ból dali omotał,
wyciąga długie palce (jak białych syberyjskich
chartów pęd śmigły) — cicha, trująca śmierć-tęsknota.

Skrzydła szumią pod niebem: dalekich siwych oceanów
wieczność szumi w rytm skrzydeł ptaków ciągnących ku słońcu...
Drżymy w wichrze jak liście. W srebrzystych szronach nad ranem
szeleszczą złote dłonie wśród liści spadających.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Józef Gałuszka.