Weksel nowomodny (Potocki, 1907)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Wacław Potocki
Tytuł Weksel nowomodny
Pochodzenie Ogród fraszek
Redaktor Aleksander Brückner
Wydawca Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wyd. 1907
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na commons
Inne Cały tom I
Indeks stron
Weksel nowomodny.

Dał kowal w pysk tkaczowi, że mu spuchły wargi;
W nadzieję basarunku do wójta, do skargi.
Śle wojt po winowajcę, a kiedy ten zwłacza,
Tęskno, czekając dłużej, do roboty tkacza:
Jużbym ja, panie wójcie, nie jeden zwił kłębek,        5
Ale coż mi też kowal da za moj pogębek?
Grosz, rzecze wojt, tak biorą wedle prawa ini.
A ow go pięścią w gębę: Jednoż to uczyni,
Kiedy tu sobie ten grosz odbierzecie,[1] rzecze,
A mnie się do roboty czasu nie przewlecze.        10






  1. Po wyrazie: odbierzecie, dopisano później w rkp. wyraz; mu.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wacław Potocki.