Ta strona została uwierzytelniona.
przedstawiającego Napoleona patrzącego na palącą się Moskwę. Poniżej fotografja ślicznej kobietki o czupurnej twarzyczce. Fotografja spowita była w jakieś wstążeczki i zeschłe kwiatki. Przecież to porusza w człowieku różne rzeczy, jak się patrzy na taką wspaniałą dziewuszkę, zwłaszcza po obmiataniu baraku i wizycie u lekarza. Hę, ta inteligencja, delikatność, mówi pewnie po francusku i gra na pianinie, a przytem śpiewa. Zmieniłem nogę i dalej patrzałem. Nad uchem zaburczał mi głos kaprala Schramki, jak warkot samolotu:
— To nie jest byle pinda, co? Taka
