Strona:Siostry bliźniaczki from Kuryer Codzienny Y1896 No22 part2.jpg

 Paryż od 15 września 1870 r. był oblężony przez wojska niemieckie.
 W kilku potyczkach wyczerpane wojska francuzkie zdobyły nad nieprzyjacielem przewagę, lecz jakież znaczenie mogły mieć te drobne zwycięztwa wobec klęsk tylu?
 Na wschodzie armia Bourbakiego zmuszoną została przekroczyć granicę szwajcarską, na zachodzie uległa przeważnej sile wroga.
 Tymczasem wojska paryzkie, nic nie wiedząc o tych strasznych katastrofach myślały ciągle o wielkiej wycieczce, w celu przebicia się przez armię niemiecką i połączenia się z nieistniejącemi już armiami francuzkiemi. |
 Dzień 18 stycznia był dla Paryża sto dwudziestym siódmym dniem głodu i cierpień. Od dwóch już tygodni zmniejszono porcye żywności do rozmiarów minimalnych.
 Na lewym brzegu Sekwany granaty niemieckie pękały na dachach domów, a jednak Paryż nie poddawał się, marł z głodu, lecz walczył dalej.
 Dnia 19-go rano we wszystkich dzielnicach rozlepiono na murach proklamacyę następującą:
 „Obywatele!
 „Nieprzyjaciel zabija nasze Żony i dzieci, dniem i nocą bombami i granatami zasypuje nasze szpitale.“
 „Do broni!“
 „Każdy, mogący dzwignąć karabiN, niech spieszy do szeregu; ci zaś, którzy zazdroszcząc braciom heroizmu z braku sił nie mogą podążyć za nimi, niEch w razie potrzeby z rezygnacją poniosą wszelkie ofiary i dadzą tem dowód swego poświęcenia dla ojczyzny.“