znajdowały. Ale w tejże chwili umarła podniosła się, spojrzała w oczy grabarzowi i z ponurym głosem zapytała:
„Czego chcesz odemnie?”
Grabarz okropnie przestraszony rzucił latarkę i uciekł jak najprędzéj. Wtedy panienka, która tylko w letargu była, wstała z trumny i wziąwszy zostawioną przez grabarza latarkę, udała się do rodzicielskiego domu.
Rodzice widząc ją wchodzącą do pokoju, w którym siedzieli, w pierwszéj chwili przelękli się bardzo, ale przekonawszy się o rzeczywistym życiu wracającéj z grobu córki, złożyli dziękczynienie Bogu i radość ich nie miała granic,
Gdy kiedyś Stwórca skinienia swego władzą,
Z grobów do życia wiecznego nas przywoła;
Anieli Pańscy, wśród wskrzeszonego koła
Również się zjawią i bratnią dłoń nam dadzą.
POBOŻNA MATKA I JÉJ SYNOWIE.
W dzień świąteczny nie młoda już osoba rzekła do synów swoich:
