Niema droższego skarbu nad zadowolenie:
Ono szczęściem najlichszą lepiankę otula,
Ono daje spokojność, usuwa cierpienie,
Przez nie skromny prostaczek, bogatszy od króla.
PODSKARBI KRÓLEWSKI.
Oskarżono przed królem podskarbiego, o przywłaszczenie sobie znacznéj części dochodów skarbowych, dodając, że pieniądze i inne kosztowności tym sposobem nabyte, chowa w podziemiu żelaznemi drzwiami opatrzonem.
Dla naocznego przekonania, król udał się do pałacu, w którym mieszkał podskarbi, a zobaczywszy rzeczywiście owe żelazne drzwi, kazał je natychmiast otworzyć. Ale jakież było jego zadziwienie, kiedy wszedłszy do podziemia, nie zobaczył nic prócz czterech gołych ścian, prostego stołu i krzesła. Na stole leżały: fujarka, laska i torba pastusza, a przez jedyne w tym miejscu znajdujące się okno, nic prócz zieleniejących się łąk i lasami pokrytych gór dostrzedz nie było można.
Widząc zdumienie króla, podskarbi rzekł:
„W młodości mojéj pilnowałem owiec, dopóki mię Pane, na swój dwór nie powołałéś. Teraz
