CUDOWNE PUDEŁKO.
Pewna właścicielka zamożnego domu, doświadczała w swojem gospodarstwie rozmaitych klęsk, do tego stopnia, że mienie jéj widocznie zaczęło się zmniejszać. Skłopotana, postanowiła poradzić się starego pustelnika, który mieszka w pobliskim lesie. Opowiedziawszy mu więc o wszystkich szczegółach swojéj niepomyślności dodała:
„Niezawodnie rzucono urok na mój dom, bo wszystko, co się w nim stanie, ma pozór dziwny, jak jakie czarodziejstwo. Powiedzcież mi, pustelniku, jakim sposobem zaradzić złemu?”
Pustelnik, który był dowcipnym i pełnym dobroci starcem, poprosił, aby się zatrzymała, sam zaś wszedł do maleńkiéj izdebki będącéj tuż przy jego celi; po kilku chwilach wrócił, trzymając nie duże pudełko starannie obwiązane i zapieczętowane.
„Weź pani to pudełko,” rzekł do właścicielki, „i każdéj doby obnieś je trzy razy na dzień i trzy razy na noc, po kuchni, piwnicy, stajni, słowem, po wszystkich kątach twojego gospodarstwa; zobaczysz, że wszystko pójdzie lepiéj.
