„Oh! bynajmniéj!” odpowiedział Mieczysław; „ale widok klejnotu wartującego około tysiąca dukatów, przekonał ich, że jestem bogaty, a u nich bogactwo jest najszanowniejszym przymiotem człowieka.”
„Oh! zaślepieni! zawołał wtedy murzyn; „więc to nie tajemnicza siła dyamentu, ale po prostu pieniądze was oczarowały! Czyż podobna, aby żółty metal i przezroczyste kamyki, miały u was więcéj wartości, niż tak szlachetny, tak zacny człowiek jak mój pan?... Oh! gdybym był o tem wiedział, nieprzyjeżdżałbym do waszego kraju!”
Ale Mieczysław uspokoił go mówiąc:
„Wszędzie się znajdzie rozum i ciemnota,
„Lecz z pociechą wyznać muszę,
„Że u nas więcéj takich, co od złota
„Cenią wyżéj piękną duszę.”
ZŁOTA TABAKIERKA.
Pułkownik Sędzimir, obiadując u siebie z kilkunastoma zaproszonymi oficerami, dał im do obejrzenia prześliczną złotą tabakierkę, którą przed kilkoma dniami kupił. W kilka chwil potém chciał
