PIENIĄDZE DOBRZE UŻYTE.
Pewien uczciwy i pracowity młynarz, chociaż zarabiał wiele pieniędzy, poprzestawał na najprostszych pokarmach, ubierał siebie i swoje dzieci skromnie, słowem, unikał wszelkich zbytecznych wydatków.
Jednego dnia, tokarz mieszkający naprzeciwko, wszedłszy do niego zapytał:
„Powiedz mi, panie młynarzu, co ty robisz z twojemi pieniędzmi?”
„Co robię?” odrzekł młynarz, „połowę obracam na spłacenie długów, a drugą wkładam w obrót mojego rzemiosła.”
„Eh! chyba żartujesz!” zawołał tokarz, „zarabiając tyle pieniędzy, nie podobna, abyś miał jakie długi do płacenia!”
„I owszem,” odparł młynarz, „ale pozwól, abym ci to wytłomaczył. Najpierw, wszystkie pieniądze, jakie moi dobrzy rodzice od chwili, kiedym przyszedł na świat, wydali na moje wychowanie, uważam, jako święty dług, który im zwrócić powinienem. Pieniądze zaś, które wydaję na wychowanie moich dziatek i na naukę rzemiosła, które im za-
