Strona:Schmidt - 100 powiastek dla dzieci 039.jpg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

„Idź sobie daléj, — mnie się samemu chce pić!”
Wtedy Piotr przypomniał sobie, że kiedyś temi samemi wyrazami odmówił nielitośnie kęsa chleba biednemu Pawłowi. Łzy popłynęły mu z oczów, rzucił się pasterzowi na szyję i błagał o przebaczenie. Paweł nie długo dał się prosić, uściskał go nawzajem, zapomniał urazy, dał mu pić, dopomógł mu odszukać kozę i odprowadził do wioski.
Przy pożegnaniu Piotr zawołał z uczuciem:
„Niech ci Bóg wynagrodzi na ziemi i w niebie, za twoją dobroć, uczynność i niezawziętość!”

Pomnijcie dziatki Chrystusowe słowa:
„Kto na ciebie kamieniem, ty na niego chlebem.”
Kto do bliźniego w sercu urazy nie chowa,
Bóg go wynagrodzi niebem.





XIV.
MLEKO.

Ferdynand, syn bogatego obywatela, w pogodny dzień wiosenny wyszedł na przechadzkę za miasto. Przybywszy do odległego o parę wiorst folwarku, kazał sobie podać talerz mleka i bułkę, zapłacił, usiadł na trawie w cieni drzew i zaczął smaczno pożywać.
Michaś, biedny, mizerny, wygłodzony chłop-