Strona:Rej Figliki 142.jpeg

E₇ zam. w kazaniu swoim, łeb w ziemię schylisz E₂b = do ziemi, przy przyim. z często zbyteczne i: urznął i z nogami Eb, stodołę i z nim zapalili Eb, koszulkę i z kożuszkiem podwinęła C₇, pokłonić i ze dwiema pieknemi dziewkami C₈, tak i z chustką D, skorupy tak i z worem oddał E₃b, i z drugiemi pany D₃b, głowę społu i z nogami D₄, syn i z ojcem sie zgodzili D₈; iżeście sie na tym omylili D₂ = w tym, co do tego; na zam. w: on sie jej lepszym być na wszem obiecował E₄b; powtórzenie przyimka jak w pieśniach ludowych: dwa zamki na pagórkach na wysokich stały E₆; w tym wętpić B₈b zam. w to, w swych rzeczach.. mówili B₅ = o swych rzeczach, we dwu skazano cie winach A₇ zam. za dwie winy; kiedy sie o niej pytał E₃b zam. o nią.
 Przy liczebniku dwa: dwa... przyszli E, przyszli dwa E₃b, dwa młodzieniaszkowie E₆, dwa biskupi A₅, dziś dwaj lub dwu z dop. l. m.
 Przysłówek zam. przymiotnika: blado zastał C, zam. bladą, drugiego... ślepo przyprawili E₂, zam. ślepego.
 Powtórzenie by: wnetby z wozem do młyna mielibychmy posła D₅b.
 Ze składni zdania złożonego: Częste są u Reja takie połączenia zdań (współrzędne zam. podrzędnego): uźrzał, a wilk przed charty ochotnie wywija E₂b, zam. że, iż lub wilka wywijającego.
 Zdania skrócone za pomocą imiesłowu nieodmiennego niekiedy łączą się z głównym zdaniem spójnikiem zbytecznym i: Pan jadąc w drogę zimie, i zedrgnie sie mało C₆, ten przeczedszy i rzecze C₄, ksiądz, wacek odpasawszy, i dzierzeć mu ji dał D₂b, on, szedszy do domu, i przyniósł barana E₃b, wziąwszy, i rzecze D₂. Pomimo spójnika czasu gdy dodano i: a gdy sie tak wespółek sromotnie swarzyli, i rzekł miejski księżemu E₆.
 Częste przejście mowy zależnej do niezależnej: Ona swego pirwszego przed nim wychwalała, iż lepszego, niżeś ty, z niegom męża miała E₅b.