Strona:Rej Figliki 139.jpeg

w nim E₈b, na swym sumnieniu D. W mian. i bier. l. m. rodz. żeń. i nij. ony: gałuszki ony B₄, kury ony A₄, ony jajca B₇b. W r. m. biernik l. m.: je pojednał B₈, E₄b, D₃b (= ich), na nie E₅b, podobnież: takie chowają E₆b, drugie łupił E₆b, na ubogie ludzi B₅. W narzędniku: z nimi A₃, E₆b, za nimi D₆b, E₉b, miedzy nimi D₄, obok tego z cudzemi mężmi C₃, z chudemi kokoszami A₄. Od ten, a, o w narz. i miejsc, r. m. i nij. tylko tym D₃b, tym pamiętnym A₄, po tym A₄, A₄, A₄b i t. d., przed tym A₂, o tym A₇b, B₇ na potym A₈b, w tym więzieniu E₉b, w tym B₈b; w mian, i biern. l. m.: ty gody B, ty roki D₅, ty kiełbasy E₄b, ty źrzódła C, ty przypadki A₂b, ty fraszki, ty plotki A₂, ty przyczyny B₆b; w ty obłędne lata C₃, tak samo prze tamty D₃, tamty (jaja) D₂; narz. l. m. z tymi A₃; onto znaczy ten sam: onychto E₇. Od nasz l. m. mian. r. m. naszy Polacy B, B₈, C₂, D₇, E₇, podobnież mędrszy zam. mędrsi D₆. Od wielgi l. m. wieldzy (kofliki) A₃b. Zaimek co w połączeniu z przyimkami: nacz A₂b = na co, ni ocz E₅, przecz A₆, A₈b, B, C₄, D₂b, D₄, E₇, zacz A₈b, C₇b; w narz. i miejs. zawsze czym B, B₇b, czymsi pachnącym A₅, czymby B₅, E₅, czymże D₃b, czym inszym E₇, na czym C₆. Tylko iny = inny: inego A₆b, miedzy inym nieszczęściem B₆; inych ptaków E₆b, niekiedy inszy: inszy narodowie Ab. Postaci od wszytek, a, o przytoczyliśmy wyżej w dziale głosowni.
 Liczebnik. Dwu, jako dopełn. i biern.: pani dwu prosiła B₈; dwa biskupi A₅, dwie (jaj) D₂, ze dwu D₂; dop. obudwu D₇, cel. obiema E₆; czterzy nogi C₅; sta dukatów pożyczył D₇; kilka zam. kilku, (gdy mowa o chłopach) E₈, w kilku groszy A₄b (= za kilka groszy). Liczebniki: pięć i t. d. odmieniają się, jak rzeczowniki r. ż. na spółgłoskę miękką: ośmią wirszów E₁₀.
 Czasownik. Postać aorystu od być: najczęściej bych w I-ej osobie: abych, radabych, stąpiłbych A₆b, C₄, czegobych A₈b, bobych B, gdybych, mniejbych, leczbych B₄, jabych B₅, C₆, D₂b, D₃b, kiedybych B₅b, z nimbych, bych B₆, C₇b, C₄b, D₂b, abych B₇b, Eb, musiałaćbych B₇, mógł-