Strona:Rej Figliki 137.jpeg

ptak... wpędzić B₅b, przewrócił koziełek E₂b, wieczerzą B₄b, B₆b, B₈, na Marją D₂, za Marją D₂, przez suknią A₄, w suknią D₆, w pasją C₂b, na rezurekcją D₈, jutrznią D₈, E, włócznią E₂, materją E₁₀, księżą E₄b.
 Wołacz od przestarzałego gospodza = pani — gospodze A₆, B₃ i często.
 Miejscownik: w sadu E₃ = w sadzie, na lodu A₆, w krótkim czesie A₄b (rym do lesie), poście C₃ i C₄ bez przyimka, również jak zimie C₆ = w poście, w zimie; przy chorym... panie E₆, o sędziem E₈b, na paniej C₅; w Częstochowej B₃b (jako przymiotnik).
 Mian, liczby mnogiej: Wałaszy C₂, zam. dzisiejszej postaci Wałasi, rarodzy C₈ — smocy B₃, psi B₇b, wilcy D₆b; na -owie nie tylko Żydowie, łotrowie, katowie B₇, D₅, ale i narodowie Ab, członkowie E₂ (mowa o członkach ciała ludzkiego).
 Dopełniacz: ledwieby... i włos (= włosów) co zostało A₄b, beneficyj D₃ zam. beneficjów, jakby od „ta beneficja“, niżej jednak w bierniku l. m. czytamy beneficja.
 Celownik od przyjaciel — przyjacielom A₃b, w rodz. żeń. końcówka właściwa am: wiewiórkam B₈b, postawam D₅b, białym głowam E₅, przypowieściam Ab; obok tego są i postaci na om, np. rybom E₄.
 Biernik: miał dwa syny C₈, na sąsiady C₂b, miedzy towarzysze D₄, patrony D₅b, chłopy D₅, przed pany E₃b wyd. I., apostoły E₂, ceklarze D₅, zostawił goleni Eb.
 Narzędnik: pryskała odpusty A₄ (= odpustami), przed kury B₆, smardy Cb, miedzy sery D, miedzy Polaki Ab, Db, między pępki B₅b, kwiatki potrzęsiono A₈b, z pany D₃b, przed roki D₅, przed charty E₂b, z rozumy E₂b, łuki trzaskając C₈, przed święty B₇b, słowy E₃, jajcy B₄b, B₇, B₇b, pod niebiosy C₃b, przede wroty C₄, miedzy rotmistrzmi B₈b, biczmi B₇ mężmi E₃ kijmi C₈b, gardzielmi E₉, z kościami A₃.
 Miejscownik: o smokoch B₃, o Polakoch E₁₀, w kołpaczkoch C₈, o trzech uchoch B₂, w zębiech A₅, w łowiech