głowam obok dzisiejszej rybom, bych i rzadziej bym, idzi obok idź, ić obok iść itd. itd.
1. OSOBLIWOŚCI GRAFIKI. Cały tekst „Figlików“ w obu wydaniach drukowany jest pismem gockim, oprócz dedykacji Piotrowi Royzjuszowi, w której wyrazy łacińskie odbito italiką, a podpis „Adrianus“ i t. d. kursywą. Właściwości graficzne książeczki wspólne są wszystkim staranniejszym drukom polskim z trzeciej ćwierci wieku XVI-go. Zaznaczyć można, że używane są monogramy nietylko dla dźwięków sz i st, ale nadto ch, sl, sł; obok ſ używane jest i s rzadziej. Dźwięk u na początku wyrazów oznaczany jest przez v, na końcu i w środku wyrazów przez u. Raz tylko dostrzegliśmy ó (z góry, jako rym do kury A4). Bardzo rzadko używany jest znak j; zdarza się on w postaci dużego J na początku wierszy i w imionach własnych; pozatym dostrzegliśmy j w wyrazie kijem D4b i E4; częściej spotyka się w wyd. I-szym, np. pijanego E3 i dopijał E3b. Znaki pisarskie są: kropka (.), kreska (/), zastępująca przecinek, ale używana przeważnie bardzo niewłaściwie; bardzo rzadko spotykać się dają : i ?. Wskutek nieprawidłowego użycia znaków pisarskich i braku ich tam, gdzie być powinny, gdyż częstokroć całe zdania złożone nie są niczym od siebie oddzielone, bardzo utrudnione jest nieraz zrozumienie sensu właściwego facecji Reja.
2. WŁAŚCIWOŚCI PISOWNI. W obu wydaniach bardzo starannie przeprowadzone jest kreskowanie á w tych razach, gdzie wymawiano je czysto, nie kreskowane zaś a oznacza a pochylone. Kreskowania e niema; co do ó patrz wyżej.
Zamiast y niekiedy bywa i: przipada obok przypadkow A2, czinić obok czynić C3, cziy C3, disputować E7,
