Influenzą zarażamy się przez bezpośrednie zetknięcie się z chorym, przez przebywanie w jego blizkości. Przestrzegajmy przeto wszyscy następujących przepisów:
1) Należy unikać bezpośredniego stykania się z chorymi na influenzę, zbliżania się do nich i niepotrzebnego ich odwiedzania w szpitalach, przytułkach, domach prywatnych; podawania ręki oraz picia i jedzenia z tych samych naczyń, których oni używają. Chorego o ile możności odosobnić w osobnym pokoju, a przynajmniej w osobnem łóżku. Osoby pielęgnujące chorego powinny nosić na ustach maskę. Maska taka składa się z kawałka czystej waty przytwierdzonej do ust i nosa przy pomocy muślinu.
2) Należy zaniechać zwyczaju całowania w usta.
3) Zaleca się tak chorym, jak i osobom zdrowym częste i dokładne płukanie ust i gardła wodą z dodatkiem octu lub soku burakowego. Częste mycie rąk.
4) Nie zamiatać na sucho pokoju, w którym leży chory.
5) W razie zachorowania należy zaraz położyć się do łóżka (zażyć chininy lub aspiryny), a nie chodzić będąc już chorym, pomiędzy ludzi (do biura, zajęć, kościoła, kawiarni, kina, teatru, szkoły i t. d.), bo w ten sposób przez zetknięcie ze zdrowymi zarazić ich możemy influenzą, a sam chory naraża się na rozmaite powikłania, zdarzające się przy tej chorobie. Te powikłania, jak zapalenie płuc lub opłucnej, są najgroźniejsze. Tak samo szkodzi zbyt wczesne wstawanie i powrót do pracy po chorobie. Człowiek, który już przebył influenzę jest prawdopodobnie jeszcze przez pewien czas niebezpieczny dla otoczenia.
6) Przestrzegać osobistej czystości i czystości w domach, mieszkaniach, na ulicach oraz podwórzach domów.
7) Należy utrzymywać wzorową czystość w kościołach, szkołach, ochronkach, żłóbkach, teatrach, kinach, restauracyach, kawiarniach, wozach tramwajowych i kolejowych przez częste zmywanie podłóg, ławek i sprzętów oraz odpowiednie przewietrzanie.
