podany mu stołek, który po wyniesieniu, piorun natychmiast na drobne kawałki zdruzgotał. Niemczyk zaś zaśmiał się głośno i zniknął.
Utrzymuje się podanie na Litwie, iż pieniądze w postaci różnego koloru osób chodzą po świecie. I tak: pieniądze złote mają postać człowieka koloru czerwonego; srebrne, białego; miedziane, brunatnego. Ci ludzie, jeśli kogo na drodze spotkają, proszą i usilnie nalegają, aby ich uderzyć w policzek. Lecz nikt nie jest tak śmiałym, by się odważył ich życzeniu dogodzić. Szczęśliwy ten, który nabrawszy męstwa przystąpił do pieniężnego chłopczyka i dotknął się, choć lekko, jego twarzy; gdyż najmniejsze uderzenie czyni ten skutek, iż natychmiast zwierzchnia powłoka postaci pęka i pieniądze się rozsypują. Z tego to powstało i przysłowie: czerwony chłopczyk; co znaczy bogatego.
W jedném obejściu mieszkało dwóch gospodarzy, żona jednego ściśle przestrzegała oddawania ogniowi podarku, to jest: stawienia na noc w piecu małego garnuszka z wodą; gdy druga zaniedbując to czynić, z przesądu pierwszéj naśmiewała się: jedną razą żona pierwszego wyszła na podwórze i podsłuchała takiéj rozmowy dwóch ogniów:
Pierwszy. — No Bracie! ostatnią noc z sobą jesteśmy; na tamtą bowiem ja swoje obejście zniszczę i gdzie indziéj pójdę gospodarzyć; gdyż tu dłużéj niemogę wytrzymać, zeschłem na szczyptę, nigdy ani kropli wody.
_138.png&oldid=1981385){kind=link}