Jabłoński
1. Henryk Hubertus, *3 XI 1915 Gdańsk, †11 X 1989 Gdańsk, pol. kompozytor i pedagog. Pochodzi z gdańskiej rodziny mieszczańskiej, która kultywowała tradycje amatorskiego muzykowania; początkowo gry na fort. i skrz. uczyli go członkowie najbliższej rodziny. 1932 podjął studia w Polskim Konserw. Muzycznym w Gdańsku u K. Wiłkomirskiego (gra na wioloncz., teoria muzyki). Naukę komp. uzupełniał u W. Schramma oraz u A. Paetscha. Od 1935 współpracował z radiem w Gdańsku jako wiolonczelista i aranżer muzyki popularnej. 1945 cały dorobek kompozytora (ponad 200 utworów) spłonął w czasie działań wojennych. W pierwszych latach po wojnie H.H. J. podjął pracę jako wiolonczelista w gdańskiej ork. symfonicznej. Jednocześnie kierował 1948–53 chórem studenckim przy Politechnice Gdańskiej i 1951–54 chórem Technikum Budowy Okrętów w Gdańsku. Od 1947 współpracował z orkiestrą PR pod dyrekcją S. Rachonia, dla której pisał utwory popul. i rozrywkowe; w l. 50-ych współpracował także z rozgłośnią rad. w Gdańsku, opracowując muzykę lud., przede wszystkim z terenu Kaszub. 1954–80 był wykładowcą komp. i instrumentacji w PWSM
