Strona:PWM Brzowski Józef.jpg

Brzowski Józef, *22 XI 1805 (1803?) Warszawa, †3 XII (nie 3 XI) 1888 Warszawa, pol. kompozytor, pedagog, dyrygent, wiolonczelista i publicysta muzyczny. Pierwsze lekcje muzyki pobierał u swego szwagra, K. Kurpińskiego, a od 1821 studiował w konserw. w Warszawie harm. u W. Würfla i grę na wioloncz. u J. Wagnera; osiągnął też biegłość w grze na fort. W 1824 został zaangażowany jako wiolonczelista do ork. operowej, od 1827 pełnił ponadto funkcję korepetytora w balecie i asystenta dyryg., później też dyryg. baletu i melodramatu. Ok. 1833 zrezygnował z pracy w teatrze, aby poświęcić się kompozycji. 1836–37 odbył podróż artyst. po Niemczech i Francji. Opinię dobrego pedagoga zyskał B. dzięki sukcesom pianist. córki Jadwigi (Brzowska-Méjean). 1857 został współpracownikiem „Ruchu Muzycznego”. 1861 objął w Instytucie Muz. w Warszawie stanowisko inspektora, a od 1866 prowadził klasę fort. dla śpiewaków. W tym okresie wyjeżdżał kilkakrotnie do Brukseli, gdzie wykonano z dużym powodzeniem kilka jego kompozycji (2 msze, kantatę, Te Deum). Sukcesy belg. skłoniły B. do napisania opery o bohaterze Flandrii J. van Artevelde pt. Ruvaert Flandrii czyli Piwowar z Gandawy.