Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No9 part16.png

spoić niedołęgę, o co zresztą dosyć było łatwo, bo miał głowę słabiuchną. Nim też podano deser, Leopold zaczął już pleść bez związku — oczy mu latały, a język się plątał.
 Szampan dopomógł — a likiery podane przy kawie, dokończyły reszty.
 Młody Joubert zaczął prawie niestworzone rzeczy, oczy stawały mu się coraz mniejsze.,
 Juana nie żałowała sobie także.
 Nie upiła się zupełnie, była jednak w bardzo podnieconym humorze.
 Tylko Lucyna nie straciła przytomności.
 — Co teraz zrobimy? — zapytała wstając od stołu.
 — Wszystko co chcecie — odpowiedziała gospodyni domu.
 — Czy niemielibyście nic przeciw przejażdźce czółnem dla strawności?..
 — Wyborna myśl... popłyniemy do Channezières....
 Lucyna spojrzała niespokojnie na zegar.
 Była pierwsza z południa.
 Klara Gervais mogła nadejść lada chwila...