Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No46 part08.png

 Biura loteryi zamykali o czwartej.
 — Dwadzieścia franków... odezwał się do stangreta — jeżeli za dwadzieścia minut dowieziesz mnie do pałacu Przemysłu...
 — Niech pan siada... sprobujemy...
 Koń był dobry, a stangret rad był zarobić luidora.
 Jechali dziewiętnaście minut.
 Wręczywszy woźnicy sztukę złota tak dobrze zarobioną, młody malarz wszedł do biura, o wiele mniej zatłoczonego niż było z rana...
 — Co pan sobie życzy?... zapytał woźny...
 — Chcę mówić z panem dyrektorem...
 — Jest teraz ktoś u niego... Niechaj pan się zatrzyma trochę...
 — Ah.
 — Mówię, że trzeba poczekać.
 — Adrysn czekał, ale stał jak na rozpalonych węglach...
 Wyszła nareszcie jakaś dama.
 Dyrektor pozostał sam ze swoimi podwładnymi.
 Couvreur znalazł się w gabinecie...
 — Panie dyrektorze — rzekł otwierając pugilares, ażeby wydostać bilet — zgłaszam się po odbiór wielkiego losu...
 — Chcesz pan powiedzieć dużego losu zapewne... Jaki numer?...