Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No44 part08.png

powie najlepiej, czy ja kłamię, czy szczerą prawdą powiadam.
 Leopold zobaczywszy Jacquiera rozmawiającego z ojcem, przeraził się i chciał uciekać. Nie miał już jednak m to czasu.
 Joubert rzucił się ku niemu, wziął go za kołnierz, pociągnął na środek pokoju i zawołał głosem piszczącym:
 — Mów nędzniku!... Czy to prawda, żeś podpis sfałszował, że honor twój i życie twoje, znajduje się w ręku tego człowieka?.. Mów!... mów w tej chwili.
 Leopold zaczął się trząść cały i upadł na kolana.
 — Łaski!... ojcze, łaski!...
 — Więc to prawda?... — ryknął Joubert z nieopisaną wściekłością.
 Podniósł zaciśnięte pięści i chciał się rzucić na Leopolda, ale się powstrzymał.
 — Wynoś się!... wynoś się!... — wołał, bo cię zabiję!...
 I podniósłszy za kołnierz niedołęgę, wyrzucił go za drzwi kopnąwszy nogą, a potem zatrzasnął za nim drzwi tak, że o mało ich nie rozwalił.
 — No!... — odezwał się do Jacquiera — musisz pan być zadowolony... 2apłacę panu... Na wiele jest ten fałszywy weksel?...
 — Na dziesięć tysięcy franków.