Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No43 part03.png

 — Zechciej sama dzień na to oznaczyć... dziecię moje ukochane...
 — A więc od dziś za tydzień?
 — Dobrze, niech będzie za tydzień.
 — Tutaj?
 — Tak jest... tutaj... przywiozę z sobą kilku moich przyjaciół, którzy będą bardzo szczęśliwi, iż będą ci mogli złożyć powinszowania...
 — Droga córko — odezwała się niewidoma, przysięgnij mi, że nie zadajesz sobie gwałtu, zgadzając się na to małżeństwo...
 — Przysięgam ci droga matko!...
 I Klara znowu ucałowała niewidomą...
 Joubert uszczęśliwiony opuścił willę. Wszystko mu się udawało, w dodatku na sumieniu miał tylko intencyę zbrodni. Paulina żyje przecież...
 Po powrocie do Paryża, udał się zaraz do syna, którego zastał bardzo zasępionego.
 Leopold dla zabicia czasu kładł sobie kabałę.
 — Co ty robisz? — zapytał Placyd.
 — Nudzę się śmiertelnie papo.
 — Wkrótce już nie będziesz się nudził!
 — Zaszło więc coś nowego?
 — Tak.
 — Moja przyszła?...