Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No42 part03.png

tłomaczyć zniknięcia pani... bo jeżeli nie utonęła, to gdzież się podziała?...
 — Cóż by to się stało takiego?...
 — Więcej nic nie wiadomo...
 W czasie drogi ku willi, Józefowa opowiedziała, jak znalazła pokój pusty i nad wodą zaczepiony na krzaku kawałek ze szlafroka niewidomej.
 Klara czekała przed domem.
 Rzuciła się z płaczem w objęcia prawnika.
 — Moje dziecko... moje biedne, kochane dziecko!... — szeptał nędznik, drżącym głosem i nawet ze łzami w oczach. — Cóż to za straszne nieszczęście!...
 — Co się stanie ze mną bez mojej drogiej matki?...
 — Czyż ja ci nie pozostałem?...
 — O! Boże! Boże! Boże!.. — Matka moja nie żyje!... ja się chcę z nią połączyć!...
 — No.. no... spokoju moje drogie dziecię, spokoju i odwagi! — Czy zawiadomiono żandarmeryę i zarządzono poszukiwanie ciała?...
 — Nie proszę pana — odpowiedziała Józefowa.
 — Dla czego?...
 — Czekałyśmy na pana... trzeba to zaraz zrobić...
 — Nic łatwiejszego, jak domyśleć