Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No41 part15.png

sany... Skoro pan to obrobi, racz mnie zaraz powiadomić, abyśmy wspólnie przejrzeli ostateczną redakcyę.
 Człowiek o fizyonomii drapieżnego ptaka opuścił notaryusza Dawida, zjadł w domu śniadanie i kazał się zawieźć na wyspę św. Katarzyny.
 Można sobie wyobrazić jak biedna Klara i Józefowa, zostały od samego rana przerażone.
 Józefowa weszła jak zwykle do pokoju pani i zastała łóżko próżne, a wszystkie drwi pootwierane. Na razie nic sobie z tego nie robiła, bo sądziła, że niewidoma, która dosyć dobrze się oryentowała sama, wstała rano i wyszła do ogrodu.
 Pobiegła za nią... przeleciała cały ogród, poszukiwała... nawoływała... ale wszystko na próżno...
 W ogrodzie tak jak i w pokoju nie było nikogo.
 Powróciła do pokoju i spostrzegła z przerażeniem, że ubranie pani leżało na tem samem miejscu, na którem sama je wczoraj wieczór położyła.
 Zaszedł zatem jakiś nadzwyczajny, niewytłomaczony wypadek.
 Pobiegła obudzić panienkę, aby ją o zniknięciu matki powiadomić.
 Klara na wpół nieżywa, ubrała się co tchu i wyszła.