Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No41 part12.png

 Te drzwi nie były zamknięte i wystarczyło lekkie ich popchnięcie.
 Przestąpił próg.
 W tej chwili błyskawica oświetliła Paulinę, która spała jak zabita.
 Jednę rękę miała zwieszoną z łóżka...
 Placyd dotknął tej ręki i poczuł, że była zimną jak lód. — Uniósł ją i opuścił z powrotem, a niewidoma nie poruszyła się nawet.
 Chwycił wtedy panią de Rhodé w swoje długie, żylaste, niby u goryla ręce, zarzucił ją sobie na plecy i wyszedł, pozostawiając wszystkie drzwi otwarte za sobą,
 Dotarłszy do połowy parku, musiał się chwilę zatrzymać.
 Tchu mu zabrakło.
 Burza szalała.
 Deszcz lał jak gdyby otworzyły się upusty niebieskie.
 Ruszył dalej i przystanął dopiero nad samym brzegiem rzeki.
 Tu położył na ziemi niewidomą i popchnął w rzekę!...
 Odgłos padającego ciała i plusk wody, zagłuszył inny odgłos zupełnie odmiennej natury, odgłos spowodowany równem uderzaniem wioseł.
 Huk piorunu ogłuszył chwilowo nędznika, błyskawica go oślepiła.